Milcząc

Strata boli! Niewiadomo jaka by nie była nigdy nie jesteśmy na to gotowi. Bo czy istnieje odpowiednia pora, czas? Nie!  Dziś pogrążona w smutku żegnam..... Do nie dawna był ze mną -na wyciągnięcie ręki. Ale taka nasza mentalność. Nie doceniamy tego co mamy, dopiero kiedy zostaje nam to odebrane, kiedy nie możemy cofnąć czasu zatrzymujemy się, łapiemy oddech i uzmysławiamy sobie, że toniemy w ciszy. Nie krzyczymy, nie szukamy pomocy tylko toniemy....delikatnie opadając na dół pozwalając by nic nie dławiło oddechu..... I właśnie tymi słowami zegnam Cię...bo wszystko tak szybko przemija i nim się spostrzeżemy dobiliśmy już do kresu życia....